بیایید صحبت کنیم!
سازمان بهداشت جهانی در پژوهشی که اخیراً انجام داده، تخمین میزند که بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در جهان با افسردگی زندگی میکنند. این سازمان میگوید این آمار، ۱۸ درصد بیشتر از میانگین آمار سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ است. فقدان حمایت اجتماعی از افراد مبتلا به اختلالهای روانی و ترس از داغ ننگ و برچسب اختلال روانی، موجب میشود که تعداد قابلتوجهی از این افراد به دنبال درمان آن نباشند. آمارهای سازمان بهداشت جهانی بهطور غریبی نگرانکننده هستند. آنها میگویند در کشورهایی با مردمی با درآمدهای بالا، تنها ۵۰ درصد از افراد افسرده به دنبال درمان میروند و بهطور میانگین، تنها ۳ درصد از بودجهی سلامت دولتها به اختلالات روانشناختی اختصاص داده میشود (که این آمار در کشورهایی با درآمد پایین، به حدود یک درصد میرسد. توجه داشته باشید، یک درصد از بودجه سلامت، نه بودجه کل!).
سازمان بهداشت جهانی قرار است جزئیات این پژوهش را در هفتم آوریل (جمعه، ۱۸ فروردین) در روز جهانی بهداشت اعلام نماید. این حرکت در راستای کمپین جهانی این سازمان دربارهی افسردگی است. کمپینی که عنوان بسیار جالبی دارد: «افسردگی: بیایید صحبت کنیم»
هدف کمپین این است که از یکسو اطلاعرسانی بهطور گسترده انجام شود تا به افراد مبتلا کمک شود و از سوی دیگر، از اختلالات روانشناختی، اصطلاحاً «استیگمازدایی»(داغ ننگ زدایی) شود. چراکه برای خیلی از افراد در جهان (و نیز در کشور ما) صحبت کردن دربارهی مسائل روانشناختی که با آن دستبهگریبان هستند، سخت است. در خیلی از کشورها مسائل و اختلالات روانشناختی هنوز به رسمیت شناختهنشدهاند. هنوز هم خیلی از اطرافیان افراد افسرده فکر میکنند که «دست خودش است، اگر بخواهد میتواند شاد باشد».
بسیاری از افراد افسرده در سرتاسر دنیا «همدلی» دریافت نمیکنند که همین موجب میشود که منزویتر شوند. در بعضی خردهفرهنگها (که ازقضا در کشور ما خردهفرهنگ رایجی است)، افراد افسرده «انرژی منفی» محسوب میشوند که باید از آنها دوری کرد. کسی با افسردهها حرف نمیزند. درحالیکه احتمالاً همهی ما در دورههایی از زندگی تجربهی کوتاه یا بلندمدت افسردگی را داشتهایم.
«افسردگی، سرماخوردگی روان است»، یعنی همانقدر که همهی آدمها دچار سرماخوردگی میشوند، دچار افسردگی هم میشوند؛ پس بیایید صحبت کنیم...
امیدواریم این محتوا در جهت بهبود این مشکل مفید واقع شود.
منبع
فروردین 16, 1396